Στην Ελλάδα, στο Εργατικό Δίκαιο
σημειώθηκε ένα μοναδικό, ενδεχομένως και σε παγκόσμια κλίμακα, ιστορικό
προηγούμενο: Από το 2010 μέχρι και το 2019 (με τις διατάξεις Βρούτση στην
πρώτη, μετά τους ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛΛ., κυβέρνηση της Ν.Δ.) υπέστη ανελέητο
βομβαρδισμό από τις αντεργατικές διατάξεις 12 νόμων και μιας Πράξης Υπουργικού
Συμβουλίου, της περίφημης του Ιουνίου 2012. Στόχος των παρεμβάσεων ήταν η
υποτίμηση των μισθών και ημερομισθίων, η διάλυση των συνδικάτων μέσα από την
απορρύθμιση της αγοράς εργασίας και η κάθετη πτώση των συμβάσεων εργασίας. Αυτό
έφερε σαν αποτέλεσμα, το ποσοστό κάλυψης των εργαζομένων από συλλογικές
συμβάσεις το 2008 να ήτανε 83,9%, ενώ σήμερα δεν ξεπερνά το 27%-30%. Σύμφωνα δε
με τον ΟΟΣΑ, ανάμεσα στα 27 κράτη-μέλη της Ε.Ε. η Ελλάδα βρίσκεται στην
προτελευταία θέση, με την Πολωνία να ακολουθεί στην τελευταία θέση.
Η κυβέρνηση Μητσοτάκη στα 5 χρόνια διακυβέρνησης της, έχει δήξει πολλαπλές φορές την ανυποχώρητη στάση της απέναντι στην διάλυση του Εργατικού Δικαίου. Πέρα από το γεγονός πως έχει ψηφίσει ένα σωρό αντεργατικούς νόμους(ν. Χατζηδάκη, κατάργηση 5μερου/8ωρου, κάρτα εργασίας κ.ο.κ.), έχει βάλει στο στόχαστρο τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας. Οι όροι εργασίας είναι πιο ευνοϊκοί λόγω της συλλογικής διαπραγμάτευσης, ενώ στο η ατομική σύμβαση είναι λιγότερο ευνοϊκή, επειδή ο εργαζόμενος έχει μικρότερη διαπραγματευτική ισχύ. Για παράδειγμα: Σε μια επιχείρηση μπορεί να δουλεύουν 2 εργαζόμενοι, ο ένας να έχει ατομική σύμβαση, ενώ ο άλλος Συλλογική. Αυτό σαν αποτέλεσμα θα έχει πως ο εργαζόμενος με την ατομική σύμβαση θα έχει χαμηλότερο μισθό και χειρότερες συνθήκες εργασίας, διότι η ατομική σύμβαση εγγράφετε από τον εργοδότη, ενώ η συλλογική έχουν την δυνατότητα να καθορίσουν κάποια συγκεκριμένα δικαιώματα από τα σωματεία.
Οι αντεργατικοί νόμοι
Χατζηδάκη και Άδωνι, η καθιέρωση των ελαστικών ωραρίων, η νομιμοποίηση της
ανασφάλιστης εργασίας με «μαύρους» μισθούς και ανύπαρκτα ένσημα και τέλος ο ν.
Κεραμέως που νομιμοποιεί την 9ωρη – 6ήμερη εργασία χωρίς επιπλέον πληρωμή,
θεμελιώνουν το Νέο Σύστημα Εκμετάλλευσης – δόγμα της ΝΔ και του μνημονικού
οχετού και αποτελούν το δώρο του Κεφαλαίου και της κυβέρνησης προς τα αφεντικά.
Καπιταλιστές και κυβέρνηση, χέρι – χέρι, στοχεύουν μέσω των φονικών,
νεοφιλελεύθερων πολιτικών τους να εξαφανίσουν κάθε εργασιακό και εργατικό
δικαίωμα που μας έχει απομείνει.
Ως εδώ! Είναι χρέος μας να
αντισταθούμε με όλες μας τις δυνάμεις απέναντι στην εργασιακή ζούγκλα, η λύση
βρίσκεται στις δομές αυτοοργάνωσης μας σε συλλόγους, σε σωματεία και σε
συνδικάτα. Φοιτητές, εργαζόμενοι, νεολαία και άνεργοι δέχονται επίθεση από το
κοινό μέτωπο του καθεστώτος Μητσοτάκη και του Κεφαλαίου. Με μαζικούς αγώνες σε
κάθε πλατεία, σε κάθε γειτονιά, με επιτροπές σε κάθε χώρο δουλειάς να παλέψουμε
για μια ζωή με αξιοπρέπεια.
ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΨΩΜΙ –
ΠΑΙΔΕΙΑ – ΥΓΕΙΑ – ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ
ΑΠΟΣΥΡΣΗ ΤΩΝ
ΚΑΤΗΓΟΡΙΩΝ – ΔΙΑΓΡΑΦΗ ΤΩΝ ΠΡΟΣΤΙΜΩΝ
· ΑΜΕΣΗ,
ΔΩΡΕΑΝ ΑΣΦΑΛΙΣΗ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ
· ΜΕΤΡΑ
ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΣΤΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ
· ΣΥΛΛΟΓΙΚΕΣ
ΣΥΜΒΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ
· ΚΑΤΩ
ΤΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ