Μετά το τραγικό έγκλημα στα Τέμπη, η πτώση ολόκληρου κομματιού του υπόστεγου στις 17/3 στη κτηνιατρική σχολή στο ΑΠΘ επιβεβαιώνει τη παντελή αδιαφορία του κράτους και της κυβέρνησης για την ασφάλεια των νέων και εργαζόμενων. Δεν πρόκειται για μεμονωμένο περιστατικό καθώς ακριβώς το ίδιο συνέβη και στην οδοντιατρική του ΑΠΘ και στα ΤΕΦΑΑ Αθήνας. Οι φοιτητές του τμήματος αμέσως κατήγγειλαν το γεγονός και προχώρησαν σε κινητοποίηση στον πρόεδρο της σχολής. Μάλιστα στην ίδια σχολή τον περασμένο μήνα είχε ξαναπέσει τμήμα ταβανιού και από τότε οι φοιτητές είχαν προειδοποιήσει για την άθλια και επικίνδυνη κατάσταση των υποδομών αλλά αγνοήθηκαν. Εν ολίγοις γίνεται ξεκάθαρο πως, ακριβώς όπως και στα Τέμπη, πρέπει πρώτα να υπάρξουν νεκροί για να υπάρξει «μέριμνα» μαζί με κροκοδείλια δάκρυα.
Αυτό το οποίο φαίνεται από αυτή τη κυριολεκτική διάλυση των πανεπιστημίων είναι το ότι όλοι μας παντού και πάντα βρισκόμαστε μέσα σε ένα «τρένο» το οποίο βρίσκεται σε πορεία σύγκρουσης. Ο λόγος που η κυβέρνηση αφήνει τα πανεπιστήμια να μαράζουν είναι ο ίδιος ακριβώς που άφηνε να μαράζει και η ΤΡΑΙΝΟΣΕ, ώστε μετά να επικαλεστεί την ανάγκη να μπουν ιδιώτες που θα «βάλουν μια τάξη» με το αζημίωτο φυσικά. Το αίμα όμως των 57 θυμάτων που ήδη δολοφόνησε αυτή η πολιτική ακόμα δεν έχει στεγνώσει. Ο πυρήνας αυτής της αδιαφορίας που μας θέτει σε κίνδυνο είναι η πολιτική των ιδιωτικοποιήσεων που πάση θυσία θέλει να διασφαλίσει τα κέρδη των ιδιωτών, για αυτό ο αγώνας εναντίον αυτής της πολιτικής είναι το σημαντικότερο καθήκον της κοινωνίας.
Όλα αυτά δεν αποτελούν «βίτσια» της κυβέρνησης Μητσοτάκη. Οι νόμοι Κεραμέως και κάθε εκτρωματικό νομοσχέδιο που ψηφίζουν δεν είναι τίποτε παραπάνω από στοχευμένες επιθέσεις. Στοχεύουν στην απαλλαγή του κράτους από κάθε «υποχρέωση» χρηματοδότησης της εκπαίδευσης, παραδίδοντας το έργο αυτό αποκλειστικά στους ιδιώτες. Με τον τρόπο αυτό προσαρμόζουν την παιδεία στη χρεοκοπημένη ελληνική οικονομία. Η εκπαίδευση έτσι μετατρέπεται σε ένα εμπόρευμα το οποίο θα μπορούν να αποκτήσουν οι λίγοι και εκλεκτοί που μπορούν να βάλουν το χέρι στη τσέπη. Παράλληλα ενισχύουν κατασταλτικούς μηχανισμούς, αστυνομία και γενικά ένα κράτος έκτακτης ανάγκης, ώστε να χτυπούν οποιονδήποτε αμφισβητεί τα σχέδια τους.
Να μην τους αφήσουμε να βάζουν άλλο σε κίνδυνο τις ζωές μας. Οι απεργίες, οι διαδηλώσεις και οι καταλήψεις που έγιναν με αφορμή την δολοφονία στα Τέμπη, μας δείχνουν τον δρόμο. Μέσω των δομών αυτοοργάνωσής μας να οργανώσουμε έναν αγώνα διαρκείας εναντίων τους, για να τελειώνουμε με την κυβέρνηση των δολοφόνων.
ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ
ΨΩΜΙ – ΠΑΙΔΕΙΑ – ΥΓΕΙΑ – ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ
ΑΠΟΣΥΡΣΗ
ΤΩΝ ΚΑΤΗΓΟΡΙΩΝ – ΔΙΑΓΡΑΦΗ ΤΩΝ ΠΡΟΣΤΙΜΩΝ
·
ΟΧΙ ΣΤΙΣ ΣΥΓΧΩΝΕΥΣΕΙΣ
– ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΕΙΣ
·
ΛΕΦΤΑ ΓΙΑ ΔΗΜΟΣΙΑ ΚΑΙ ΔΩΡΕΑΝ ΠΑΙΔΕΙΑ
·
ΚΑΤΩ Η ΔΟΛΟΦΟΝΙΚΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ