Οι κάθε λογής υμνητές και απολογητές της χούντας, εδώ και δεκαετίες προσπαθούν να αμαυρώσουν τα κεκτημένα από την εξέγερση του Πολυτεχνείου και τη Μεταπολίτευση, ενώ ταυτόχρονα επιχειρούν να εξυψώσουν τον ρόλο που έπαιξε η δικτατορία σε μια σειρά από τομείς. Για να το καταφέρουν αυτό, έχουν δημιουργήσει μύθους που εξυμνούν την χούντα, όπως ιστορίες περί «οικονομικού θαύματος», «αύξηση βιοτικού επιπέδου», και «φιλολαϊκής πολιτικής χούντας».
Σχετικά με αυτές τις μυθοπλασίες, οι αριθμοί μιλούν από μόνοι τους και σίγουρα δεν τάσσονται υπέρ τους. Το δημόσιο χρέος κατά τη διάρκεια της Δικτατορίας αυξήθηκε από 38,7 δις. δραχμές το 1967 στα 114 δις το 1974(30% του ΑΕΠ). Το εμπορικό έλλειμμα του 1973 ήταν 5 φορές μεγαλύτερο από αυτό του 1968. Ταυτόχρονα, οι δαπάνες για την εκπαίδευση από 11,6% έφτασαν στο 10% του ΑΕΠ, ενώ οι δαπάνες για την επάνδρωση του χουντικού καθεστώτος σε μια πενταετία σχεδόν διπλασιάστηκαν.
Οι δικτάτορες, φρόντισαν να εξυπηρετήσουν πλουσιοπάροχα το ντόπιο και το ξένο κεφάλαιο με διάφορων ειδών «δωράκια» (δάνεια, φοροαπαλλαγές κ.α), συνεχίζοντας παράλληλα την υπερεκμετάλλευση των εργαζομένων. Τα φορολογικά έσοδα του καθεστώτος προέρχονταν κατά 91% από τα φτωχά λαϊκά στρώματα. Κατά συνέπεια, το βιοτικό επίπεδο των εργαζομένων και των φτωχών βρισκόταν στα τάρταρα. Από την άλλη, οι φόροι στις επιχειρήσεις μειώθηκαν κατά 10,9%(!) την περίοδο 1972-1973 Το σύνολο αυτής της εξαθλίωσης που βίωνε ο λαός συνοδεύονταν από μια απόλυτη λογοκρισία και ακραία καταστολή σε κάθε έναν που αντιδρούσε.
Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι οι φιλοχουντικες μυθοπλασίες διαιωνίζονται και από τους ίδιους τους εκπροσώπους της κυβέρνησης της ΝΔ. Ο αντιδημοκρατικός κατήφορος της κυβέρνησης φαίνεται έκδηλα τόσο στις πράξεις της με την εγκληματική διαχείριση της πανδημίας και με την στυγνή καταστολή -ακόμα και στην επέτειο του Πολυτεχνείου- όσο και στα λόγια της: «Κούκλα η οικονομία επί χούντας, ήμασταν η Δανία της εποχής» (Άδωνις Γεωργιάδης). Ούτε τότε, ούτε τώρα οι εργαζόμενοι καλοπερνούν. Η ακραία αύξηση των τιμών σε συνδυασμό με τους πενιχρούς μισθούς δυσκολεύουν όλο και περισσότερα νοικοκυριά να έχουν πρόσβαση σε είδη πρώτης ανάγκης. Η φορολογική αφαίμαξη συνεχίζει να βαραίνει τις πλάτες της εργατικής τάξης και όποιος αντιδρά απέναντι σε αυτή τη βαρβαρότητα έχει να αντιμετωπίσει την ΕΛΑΣ των Μητσοτάκη-Θεοδωρικάκου που χτυπούν, βασανίζουν και δολοφονούν.
Τα μηνύματα του Πολυτεχνείου είναι πιο επίκαιρα από ποτέ! Πρέπει να αποκαταστήσουμε την αλήθεια, παρά και ενάντια στις μυθοπλασίες των μνημονιακών κυβερνήσεων και να ακολουθήσουμε τον δρόμο του Νοέμβρη. Με τις εξεγέρσεις της δικιάς μας γενιάς να ρίξουμε την κυβέρνηση των α(χ)ρίστων.
Ο ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΨΩΜΙ-ΠΑΙΔΕΙΑ-ΥΓΕΙΑ-ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ